Zarząd PZU S.A. wprowadził 1 sierpnia 2005 nowe zasady rozliczeń szkód z OC. Rozliczenia są oparte na trzech filarach:
– prawnym (interpretacja przepisów GVO w duchu sprzyjającym sektorowi ubezpieczeniowemu)
– organizacyjnym (wybrano tzw. Preferowanych Dostawców Części PZU, którzy gwarantują dostępność części typu „nie-ASO” w cenach jakie będą odtąd umieszczane w kosztorysach PZU)
– softwarowym (we współpracy z Eurotaxem wszystkie inspektoraty PZU zostały na 1 sierpnia 2005 wyposażone w nowy tzw. „system ekspercki” tj. program MONEX, służący do „optymalizacji” kosztów napraw w nowym systemie PZU, zakładającym udział części typu „nie-ASO” przy naprawach z OC)

Oto skrótowo podstawowe zasady systemu PZU:

1) Najpierw będzie składana propozycja rozliczenia kosztorysowego:
Kosztorys będzie obejmował części „typu ASO” tylko wtedy, gdy nie będą dostępne tzw. części MONEX, a na dodatek zastosuje w nich tzw. urealnienie cen, czyli amortyzację. Jeśli będą dostępne u „dostawców preferowanych” tańsze części MONEX, wtedy w kosztorysie pojawi się ich niższa cena.

2) W razie naprawy na rachunek (fakturę), PZU sporządzi nową kalkulację wg nieco innego algorytmu optymalizacji.
Nie będzie już „urealnienia” cen części oryginalnych, a w przypadku aut w wieku do 3 lat nie będą brane pod uwagę części tzw. MONEX

3) Przy czym nadal równolegle będą stosowane stare metody „dociągania” szkód do tzw. „całkowitych” – tj. przy analizach „ekonomicznej opłacalności naprawy” będą przyjmowane „maksymalne stawki za roboczogodzinę”, dodawany podatek VAT i wyłączane„urealnienie” cen części „typu ASO”. Jedyna zmiana od 1 sierpnia 2005 to uwzględnianie części typu MONEX.

Stosowany przez PZU termin „części MONEX” obejmuje tzw. części oryginalne w rozumieniu GVO spoza ASO (np. reflektory w pudełkach Valeo, zamiast Fiata) oraz „części porównywalnej jakości” (zamienniki, których producenci zaświadczą, że ich produkty mają taką jakość jak oryginały).

Więcej informacji: Fundacja Multi-Expert
www.expert.org.pl