Geometria zawieszenia jest bardzo szerokim pojęciem. Często można się z nim spotkać, ale czy wiemy co ono tak naprawdę oznacza? Właśnie temu poświęcony będzie poniższy artykuł.

Na początek trochę teorii. Podstawowymi kątami opisującymi geometrię układu jezdnego są: zbieżność, określana jako różnica odległości pomiędzy przednią i tylną częścią obręczy, mierzona w płaszczyźnie poziomej przechodzącej przez środki kół (Rys. 1) oraz kąt pochylenia koła czyli kąt pomiędzy prostą pionową, a płaszczyzna koła ustawionego w położeniu „do jazdy na wprost”- tzn. symetrycznie względem podłużnej osi symetrii samochodu (Rys. 2). Kąty te dotyczą wszystkich zarówno osi przedniej jak i tylnej.

Kąt pochylenia koła stosowany jest by zwiększyć przyleganie ogumienia do nawierzchni oraz zmniejszyć obciążenie pionowe piasty. Efekty niepożądane niwelowane są zbieżnością. Nieprawidłowe wartości tych kątów skutkują szybszym zużywaniem się ogumienia i elementów zawieszenia oraz „ściąganiem” pojazdu podczas jazdy na prostych odcinkach.

Kątami dodatkowymi występującymi jedynie w kołach osi kierowanej są: kąt wyprzedzenia osi sworznia zwrotnicy (Rys. 3) czyli kąt pomiędzy prostą pionową a rzutem osi sworznia zwrotnicy na płaszczyznę pionową równoległą do podłużnej płaszczyzny symetrii pojazdu oraz kąt pochylenia osi sworznia zwrotnicy (Rys. 4) definiowany jako kąt pomiędzy osią sworznia zwrotnicy a prosta pionowa, mierzony w rzucie na płaszczyznę pionową, prostopadłą do podłużnej płaszczyzny symetrii samochodu.

Oba te parametry wywołują tzw. moment stabilizujący powodujący ustawianie się kół w położeniu do jazdy na wprost.

Prawidłowe wartości wszystkich kątów zapewnia zachowanie pełnej kierowalności pojazdu przy różnych warunkach drogowych a co za tym idzie bezpieczeństwo i komfort jazdy. Można to osiągnąć poprzez kontrolę z ewentualną korektą geometrii wykonywane okresowo oraz przy każdej ingerencji w zawieszenie pojazdu. Umożliwiają to różnego typu urządzenia pomiarowe. W zależności od wykorzystanej technologii można wśród nich wyróżnić: optyczne, laserowe, CCD oraz najnowsze 3D.

Geometrie pasywne wykorzystujące technologię trójwymiarową umożliwiają niemal błyskawiczny pomiar przy zachowaniu dużej dokładności. W odróżnieniu od pozostałych nie są one czułe na odchylenia posadzki (alternatywnie dźwignika) od poziomu.

Jako przykład przedstawię jedno z najlepszych na rynku urządzeń do geometrii niemieckiej firmy Hofmann – model Geoliner. W cyklu pomiarowym trwającym kilka minut mierzy ono wszystkie omówione wyżej kąty oraz parametry dodatkowe jak rozstaw kół, osi, nierównoległość osi czy pomiar trapezu Ackermana.

Technologia pasywna niemal w 100% wyeliminowała możliwość wystąpienia błędu pomiarowego oraz umożliwiła szybkie i precyzyjne zdiagnozowanie geometrii pojazdu którym poruszamy się na co dzień.