KITT – PONTIAC FIREBIRD TRANS AM GTA

1982 rok był początkiem 3-ciej generacji Ognistego Ptaka.
Samochód został kompletnie odmieniony, całe nadwozie zostało opracowane w tunelu aerodynamicznym. Współczynnik oporu powietrza wynosił 0,323 , w tym czasie był to absolutny rekord świata dla samochodów tej klasy, za co nadwozie odznaczono medalem! Zawieszenie uległo znacznej poprawie w porównaniu z modelem wcześniejszym. Z przodu zastosowano kolumny MacPherson`a.
Pontiac Firebird otrzymał nowe, sportowe siedzenia, a tylna kanapa mogła być teraz składana, powiększając przestrzeń ładunkową. Bardzo rzucającą się w oczy zmianą były otwierane światła. Wiele elementów było tradycyjnie dzielone z modelem Chevroletem Camaro, w tym silniki V6 i V8, które dla obu modeli wytwarzał teraz już tylko Chevrolet.

Wprowadzając na rynek 3-cią generację Pontiac ograniczył ofertę do jedynie trzech modeli. Były to: Firebird, Firebird S/E ( Special Edition) i oczywiście nieśmiertelny Trans Am. Podstawowego Firebird`a wyposażano w rzędowy silnik czterocylindrowy o poj. 151 cali3 ( 2,5 litra). Silnik ten dysponował mocą zaledwie 90 KM Nowego Firebird`a S/E wyposażano w silnik V6 o poj.173 cali3 ( 2,8 litra) o mocy 105 KM. Wersja S/E posiadała luksusowe wnętrze. Felgi ( 14 x 7 lub 15 x7 ) malowano na kolor nadwozia. Trans Am oczywiście otrzymał silniki V8. Do wyboru były dwie jednostki o poj. 305 cali3 ( 5 litrów). Pierwsza, o kodzie LG4 dysponowała mocą 145 KM, a druga ( LU5 )dzięki zastosowaniu systemu „crossfire injection” ( podwójne throttle body) osiągała 165 KM, silnik ten łączony był tylko z automatyczną skrzynią biegów.

Dodatkowo Trans Am otrzymał mały spojler na tylną klapę, malowany tylko na czarno ( tak jak i lusterka) i specjalną maskę z dużym „garbem” od strony kierowcy. Jeśli komuś zależało na dobrym hamowaniu mógł zamówić opcję WS6 ( 4 hamulce tarczowe).
Aby uczcić 25 rocznicę wyścigu Daytona 500 wypuszczono specjalnego Trans Am`a. Samochód pomalowany był w dwóch kolorach: białym od góry i ciemno szarym od dołu, na wytłoczeniu w masce pojawił się mały płonący orzeł. Specjalnie dla tego samochodu opracowano zestaw spojlerów optycznie obniżających auto ( później znanych jako aero package lub ground effects).

W 1985 Firebird trzeciej generacji przeszedł swój pierwszy facelifting. Firebird i wersja
S/E otrzymały nowy nosek z czarnymi listwami po bokach i nowy tylni zderzak również z czarnymi listwami po bokach. Trans Am otrzymał nową maskę z dwoma małymi wlotami, nowością był także duży gumowy spojler na tylniej klapie lakierowany tylko na czarno.

W 1986 Pontiac postanowił odświeżyć nieco podstawowy model Firebird`a.
Trans Am`a standardowo wyposażano w ulepszone zawieszenie Rally Tuned Suspension z dodatkowymi stabilizatorami z przodu i z tyłu ( opcja Y99) i ręczną 5-biegową skrzynię lub 4 biegowy automatic (overdrive). Podstawowym silnikiem był tak jak przed rokiem 5,0 V8 ( 160 KM). Dla wymagających klientów przygotowano silniki 5,0 HO ( 190 KM) i 5,0 TPI ( 210 KM).
Wersja z silnikiem TPI miała prędkościomierz wyskalowany do 140 mph, ciekawostką było także trzecie światło stopu umieszczone wysoko na tylnej szybie tylko w tym konkretnym roczniku! W tym roku także zakończono produkcję silnika 5,0 HO

1987 był rokiem wprowadzenia wielu nowości. Z oferty usunięto model S/E i silnik R4 2,5 litra.
Ponadto samochód miał olbrzymiego orła na masce ( tak jak Trans Am`y drugiej generacji). Tak zmodyfikowany Firebird otrzymał nazwę Bandit II Firebird . W roku `87 przebudowano w ten sposób 500 Firebird`ów. Po pięciu latach nieobecności powrócił legendarny uliczny wojownik Pontiac`a czyli model Formula. Samochód miał dziób i tylni zderzak identyczne z podstawowym Firebird`em.

Jednak Formula otrzymała swoją własną maskę z dużym „garbem” po stronie kierowcy ( maska ta była identyczna z tą montowaną w Trans Am`ach z lat `82-84). Na tylnej klapie zamontowano duży spojler, identyczny jak w Trans Am`ie z trzecim światłem stopu. Na drzwiach widniał wielki napis „FORMULA” lub „FORMULA 350” w zależności od pojemności silnika. Standardowo instalowano pakiet zawieszenia WS6. Bazowym silnikiem był 5,0 V8 na 4-przelotowym gaźniku ( 150 KM), jednak można było zamówić silniki 5,0 TPI ( 190 KM) i nowy w tym roku silnik 5,7 TPI L98 ( 210 KM), oba silniki łączone były tylko z 4-biegowym automatem. Formula toczyła się na 16 calowych kołach Hi-Tech Turbo. Model Trans Am nie przeszedł wielu zmian, dalej dostępny był z pakietem zawieszenia Y99 i WS6. Do wyboru były silniki: 5,0 four barrel ( 160 KM) , 5,0 TPI ( 190 KM) i 5,7 TPI ( 210 KM).

Najlepszym modelem z całej linii był jednak nowo wprowadzony model GTA. Był to najdroższy Firebird. Oferowano go tylko z automatyczną skrzynią biegów i silnikiem 5,7 TPI. Auto było wyposażone we wszystko co Pontiac miał najlepsze. Nowe prostokątne lusterka boczne, szprychowe 16 calowe felgi, zawieszenie WS6, skórzaną tapicerkę i wiele innych rzeczy..

1988 był rokiem dalszego ulepszania modeli i eliminowania niedociągnięć z poprzedniego roku. Najsłabszego Firebird`a napędzał tak jak przed rokiem nowoczesny silnik 2,8 V6 MPFI o mocy 135 KM, można jednak było na specjalne zamówienie otrzymać nowy silnik 5,0 TBI L03 (Throttle Body Injection) z wtryskiem jednopunktowym o mocy 160 KM. Silnik ten zastąpił wersję z gaźnikiem( LG4) , która w tym roku nie była już produkowana. Do Firebird`a można było zamówić felgi Hi-Tech Turbo 15 x 7 lub szprychowe Diamond Spoke 15 x 7.

Wnętrze podstawowego modelu uległo małej kosmetyce, zmieniono kierownicę i wstawiono nowy prędkościomierz wyskalowany do 120 mph ( wcześniej do 85 mph). Opcjonalnie do Firebird`a można było zakupić zawieszenie Y99. W tym roku także można było poddać auto konwersji na Bandit`a II ( powstało 500 egz.)

Trans Am ’88 nie przeszedł większych zmian. Podstawowym motorem był nowy 5,0 TBI ( 160 KM) tak jak w Formuli, dostępne były także silniki 5,0 TPI ( 205 KM ,automatyczna lub ręczna skrzynia biegów) i 5,7 TPI ( 210 KM , tylko automatyczna skrzynia biegów).
Nowością był zestaw cyfrowych wyświetlaczy czyli słynna wersja digital. Model GTA tak jak przed rokiem napędzany był przez silnik 5,7 TPI ( 210 KM), ale można było także kupić go ze słabszym motorem 5,0 TPI. Tradycyjnie GTA był obładowany we wszystko czego można było sobie zażyczyć.

W tym roku Pontiac wprowadził jeszcze jedną nowość, był to specjalny pakiet zawieszenia o kodzie 1LE. Całe zawieszenie, łącznie z hamulcami zostało wzmocnione i przystosowane do wyścigów na torach. Tylko trzy Trans Am`y zbudowane w tym roku posiadały zawieszenie 1LE.

Firebirdy posiadały kilka ciekawych (jak na tamte lata) rozwiązań.
Obok wspomnianej już wersji Digital mamy w „ptakach” elektrycznie domykaną pokrywę bagażnika czy np.: pompowane fotele kierowcy i pasażera.

Mamy też jeszcze jedną, naprawdę wartą uwagi rzecz… dwa, długie na 100m czarne gumowane pasy, które zostają za nami po ostrym ruszeniu spod świateł.

Wraz z końcem 1992 zakończono produkcję trzeciej generacji ognistego ptaka. Na rok 1993 zaplanowano premierę nowej czwartej już generacji…

Pontiac Firebird Trans Am GTA z pięciolitrową widlastą ósemką pod dłuuuugą maską jest jedną z „maskotek” sieci ProfiAuto. Obok Forda Mustanga Convertible uświetnia wiele imprez organizowanych przez Partnerów ProfiAuto dostarczając za każdym razem wielu niezapomnianych wrażeń.