Podczas historycznego rajdu Coppa Milano – Sanremo firma Pirelli zaprezentowała nowy model opony Stelvio Corsa, która została zaprojektowana specjalnie dla legendarnego modelu Ferrari 250 GTO z 1962 r. 

Klasyczny model opony Pirelli został wskrzeszony na mocy porozumienia z marką Ferrari. Premiera opony będzie mieć miejsce podczas reaktywowanego rajdu historycznego Coppa Milano-Sanremo, którego partnerem jest marka Pirelli. Samochód ten ustanowił nowy rekord sprzedaży w 2014 roku, kiedy to jeden z egzemplarzy został zlicytowany na aukcji za kwotę 38 milionów dolarów.

Pirelli zaprezentuje szereg opon z serii Collezione w Paddock Club w miejscowości Monza, gdzie rozpocznie się rajd historyczny Coppa Milano-Sanremo. Oprócz nowej opony Stelvio dla Ferrari 250 GTO, eksponowane będą także Cinturato CN72 dla Maserati oraz P7 i CN36 dla Porsche.

Stelvio to najnowsza opona znanej serii Pirelli Collezione, która umożliwia zachowanie oryginalności legendom motoryzacji – najbardziej pożądanym klasycznym samochodom świata wyprodukowanym w latach 1950-1980. Wzór bieżnika i ścianka boczna są podobne do opon z epoki, ale zabytkowy wygląd skrywa nowe technologie. Dzięki zastosowaniu zaawansowanych mieszanek opony z gamy Pirelli Collezione zapewniają lepszą przyczepność na mokrej nawierzchni, gwarantując wysoki poziom bezpieczeństwa i niezawodności bez uszczerbku na charakterystycznym dla tego okresu stylu. W trakcie projektowania opon, inżynierowie Pirelli trzymali się parametrów stosowanych przez producentów samochodów z tego okresu, tak by uzupełniały oryginalny wygląd zawieszenia i jego właściwości mechaniczne. Co więcej, podczas projektowania opon wykorzystano zarchiwizowane przez Fundację Pirelli fotografie, jednak sam proces produkcji tych specjalistycznych opon opiera się na zindywidualizowanych technikach, podobnych do tych stosowanych w produktach skierowanych do motorsportu.

Stelvio Corsa

Kierowcą Ferrari 500 wyposażonego w opony Pirelli Stelvio był Alberto Ascari. W 1952 i 1953 roku pochodzący z Mediolanu kierowca wywalczył tytuły mistrzowskie w nowo powstałej serii Mistrzostw Świata Formuły 1. W kolejnym roku kierowcy Maurice Trintignant i Froilan Gonzalez triumfowali po 24 godzinach wyścigu Le Mans w Ferrari 375 Plus, wygrywając na oponach Stelvio Corsa.

W tamtych latach marka Pirelli nazywała swoje modele opon inspirując się najsłynniejszymi alpejskimi przełęczami. Opony Rolle i Sempione powstały po zakończeniu II wojny światowej, jednak to właśnie model Stelvio Corsa był wyznacznikiem dla produktów najbardziej zorientowanych na osiągi aż do połowy lat 60-tych. Zarys historyczny miał wpływ na podjętą decyzję o wskrzeszeniu tej legendy z myślą o najdroższym klasycznym samochodzie świata – Ferrari 250 GTO.

Inżynierowie Pirelli pracowali nad wykorzystaniem historycznych projektów, które miały zapewnić jej wygląd z kultowego okresu. Dzięki zachowanym przez Fundację Pirelli oryginalnym wzorom bieżnika, zabieg ten udał się w 100%. W projekcie zadbano również o środowisko, dzięki zastosowaniu mieszanek wolnych od aromatycznych olejków. Wewnętrzna struktura opony została stworzona bazując na doświadczeniach Pirelli wyniesionych z motorsportu. Rozmiar opony do modelu 250 GTO to 215/70 R15 98W na przedniej osi i 225/70 R15 100W na tylnej. Żaden inny rozmiar tej opony nie jest dostępny, to model dedykowany wyłącznie dla Ferrari 250 GTO.

Cinturato CF67/CA67

W połowie lat 50-tych na rynek trafiły opony radialne, o konstrukcji krzyżujących się pasów kordu. Funkcją pasów jest stabilizacja konstrukcji opony i zapobieganie jej deformacji, bez względu na surowość warunków jazdy. Dzięki temu rozwiązaniu nastąpiła znacząca poprawa adhezji (przyleganie), a zużycie opon zmniejszyło się o ponad połowę w porównaniu z konstrukcjami poprzednich generacji.

Zastosowanie specjalnego pasa, wzmocnionego przez projekty nowych profili i wzorów bieżnika, przyczyniło się również do poprawy przyczepności. Opatentowane w 1951 r. i wprowadzone na rynek w połowie lat 50-tych dwudziestego wieku, opony Pirelli Cinturato zachowały klasyczny wzór “367”, dzięki któremu są rozpoznawalne od ponad dekady na całym świecie. W 1966 roku ten wzór bieżnika zyskał skrót CF67 / CA67.

Nazwa ta pochodzi od 67 licencji przyznanych przez markę Pirelli producentom opon w 25 krajach. Opona CA67 był pierwszą tekstylną oponą radialną, która została oceniona za pomocą kodu SR, co oznacza, że pozwalała na jazdę przy prędkości 180 km/h. Bieżnik tego modelu został zaprojektowany tak, aby wykorzystać niezależne kanały oddzielające cztery główne podłużne rowki, z mocno zarysowanym wzorem bieżnika oraz wysoką zdolnością odprowadzania wody. Sama mieszanka była również odporna na wysokie temperatury i ścieranie. W połowie lat 60-tych opony Pirelli Cinturato były wzorem dla większej części światowego przemysłu motoryzacyjnego.

Cinturato CN72-CN73

Od połowy lat 60-tych rosnące znaczenie specjalizacji w motoryzacyjnym świecie doprowadziło do wprowadzenia na rynek opon o oznaczeniu HR (do prędkości 210 km/h). Poskutkowało to powstaniem nowej wersji Cinturato, oznaczonej kodami H oraz HS stosowanej w wyścigach, który utorował drogę dla opon o ultra niskich profilach skierowanych do samochodów osobowych – wyróżniała się zupełnie nowym wzorem bieżnika CN72 zapewniającym cichszą i bardziej komfortową jazdę. Wprowadzony w 1966 roku model CN72 trafiał do pełnej gamy modeli marki Ferrari (250 GT, 400 Superamerica i 275 GTB), a także Maserati 4000 i 5000. Rok później nowe CN72 trafiły również do modeli Lamborghini 350 GT, 400 GT i Miura.

W 1969 roku powstał pierwszy niski profil opony, zwany GR70 VR 15 (225/70 VR 15), który został wybrany przez Ferrari do modeli 365 GT i GTB, Lamborghini do modelu Miura i Jarama oraz przez Maserati do modeli Ghibli, Quattroporte, Mistral i Mexico. Kolejną ewolucją opony CN72 była opona CN73.

Pod koniec lat 60-tych, po wielu latach badań i eksperymentów, rozpoczęła się nowa era technologiczna, zaczęto stosować stalowe pasy w oponach o wysokiej wydajności do serii HR i VR (przeznaczonych dla prędkości do 210 km/h).

Cinturato CN36

W 1968 roku wyprodukowano Cinturato CN36 specjalnie dla Fiata Dino w specyfikacji 185 HR 14. Była to pierwsza stalowa opona radialna zaprojektowana, tak by spełnić zapotrzebowanie na wysoką wydajność oraz niezawodność na długich trasach. Premiera tej opony zbiegła się w czasie z powrotem Pirelli do rywalizacji w rajdach, przekładając się na zwycięstwa zdobyte pod sztandarem marki Pirelli. Cinturato CN36 zapisała się w historii jako „miękka przy niskich i precyzyjna przy dużych prędkościach”. Dzięki specyficznej konstrukcji, która umożliwiała płynne pokonywanie przeszkód i utrzymanie kontroli nad pojazdem w warunkach aquaplaningu. Była to opona o kodzie HR z kilkoma istotnymi właściwościami technicznymi, które trafiły zarówno do serii 70, przeznaczonych do modeli BMW, jak i 13-calowych rozmiarów, w które wyposażany był Fiat 124 Sport w 1971 roku. Ta kombinacja – opony Pirelli CN36 i Fiata 124 Sport zapoczątkowała długą historię międzynarodowych sukcesów rajdowych.

Cinturato CN12

Podczas gdy model Cinturato CN72 pokrywał wszystkie standardowe rozmiary o wysokim profilu, z zakresem, który na początku lat 70-tych wynosił od 175 HR 13 do 235 VR 15, dostępność niskoprofilowych rozmiarów została zwiększona wraz z premierą serii 60 (245/60 VR 14, 255/60 VR 15) oraz nowe rozmiary w serii 70 (205/70 VR 14, 215/70 VR 15). Wzór bieżnika CN12 został opracowany specjalnie dla tych nowych rozmiarów i trafił on do modeli takich samochodów jak Lamborghini Miura P400, Jarama, Urraco i Maserati Bora.

Cinturato P7

W styczniu 1976 roku do sprzedaży trafił model opony Pirelli P7. Była to opona drogowa, jednak od 1974 roku przyczyniła się do zdobycia tytułu Rajdowych Mistrzostw Świata przez zespół ścigający się samochodem Lancia Stratos. Ten nowy model radialnej opony, znany jako Supersport, przyniósł kilka kluczowych innowacji w świecie opon wyczynowych, takich jak wyjątkowo niski profil serii 50.

Rozwój opon niskoprofilowych, który Pirelli rozpoczęła z Cinturato CN72, CN12 i CN36 od końca lat 60-tych do początku lat 70-tych, przyczynił się do powstania opony P7. Podobnie jak motorsport doprowadził do rozwoju opon serii 50 do jazdy po drogach, model P7 stosowany w wyścigach utorował drogę dla opon o ultra niskim profilach skierowanych do samochodów osobowych, aż do serii 30. Drogowa wersja opon P7 została po raz pierwszy zastosowana w Porsche 911 Carrera Turbo, a następnie w 1976 roku w Lamborghini Urraco i Countach oraz w De Tomaso Pantera. Pirelli P7 został dodatkowo wykorzystany do homologacji samochodów rajdowych w rozmiarze 195/50 VR 15, w tym słynnego Fiata 131 Rally.

Cinturato P5

Jaguar – producent samochodów, który również odegrał ważną rolę w opracowaniu nowej serii opon. W 1976 r. brytyjski producent zgłosił się do Pirelli, aby opracowała specjalne opony P5 dla produkowanych przez nich modeli. Nowy model skupiał się wyłącznie na technicznych rozwiązaniach stosowanych w luksusowych modelach marki Jaguar, a także ich komforcie, prowadzeniu oraz jakości.

W 1979 roku Pirelli P5 został oficjalnie homologowany w rozmiarze 205/70 VR 15 do wszystkich modeli Jaguara od XJ6, przez XJ12, aż do XJS. Następnie model ten trafił do Lancii Gamma (wersji sedan i coupé), jak również do Alfy Romeo Alfetta 2.0 oraz GTV. Wraz z „wyścigowymi” P7 i „sportowymi” P6, model P5 zamyka szeroką gamę opon niskoprofilowych Pirelli z lat 70-tych dwudziestego wieku.