Koncern BP opublikował raport BP Energy Outlook 2035, przedstawiający najbardziej prawdopodobną prognozę globalnego systemu energetycznego. Co roku autorzy raportu przedstawiają go w kilku wybranych miejscach na świecie. Obecnie goszczą w Polsce.

Światowy rynek paliw do 2035 r.

W Polsce raport prezentuje Paul Appleby, Group Head of Energy Economics, BP. Wygłosił on wykład w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Spotkał się też z przedstawicielami mediów. Opublikowany 15 stycznia BP Energy Outlook 2035 tojuż czwarta edycja raportu, jednak po raz pierwszy przedstawia poglądy BP na temat najbardziej prawdopodobnego scenariusza rozwoju wypadków na światowych rynkach energetycznych po roku 2030 do 2035 r. opracowane na podstawie bieżących analiz.

Zdaniem prezesa Grupy BP, Boba Dudley’a raport „podkreśla znaczenie konkurencji i sił rynkowych dla wykorzystania technologii i innowacyjnych rozwiązań do zaspokojenia potrzeb energetycznych świata. Czynniki te pozwalają nam optymistycznie spoglądać w przyszłość światowej energetyki.”. W raporcie postawiono trzy najważniejsze pytania: czy dostępna na świecie energia wystarczy na pokrycie rosnącego popytu? Czy możemy zapewnić stabilną podaż? Jakie są konsekwencje zaspokojenia popytu? Mówiąc inaczej, czy zasoby energii są wystarczające, a jej dostawy stabilne i zrównoważone?

Raport BP Energy Outlook 2035 przewiduje, że w latach 2012-2035 światowe zużycie energii wzrośnie o 41%, podczas gdy w ciągu ostatnich 23 lat wzrost wynosił 55% (52% w ciągu ostatnich 20 lat), a wciągu ostatnich 10 lat – 30%. Za 95% wzrostu odpowiadać będą gospodarki wschodzące. Zużycie energii w zaawansowanych gospodarkach w Ameryce Północnej, Europie i Azji będzie rosło powoli, a w późniejszych latach okresu objętego prognozą zacznie spadać.

Udziały głównych paliw kopalnych w miksie energetycznym wyrównują się. Do roku 2035 ropa naftowa, gaz ziemny i węgiel będą posiadać około 27% udziały w miksie. Pozostałą część podzielą między siebie energia jądrowa, energia wodna oraz odnawialne źródła energii. Wśród paliw kopalnych najszybciej rośnie znaczenie gazu ziemnego, który coraz częściej wykorzystywany jest do produkcji energii elektrycznej i w innych branżach jako czystsza alternatywa dla węgla. Według raportu, światowy popyt na energię będzie nadal rósł w średnim tempie 1,5% rocznie do 2035 r. Tempo wzrostu w tym okresie wyhamuje, utrzymując się do 2020 r. na średnim poziomie 2% rocznie, aby spaść do zaledwie 1,2% rocznie do 2035 r.

Choć struktura miksu energetycznego ulega przekształceniom, paliwa kopalne pozostaną dominującym źródłem energii. Udziały w rynku poszczególnych paliw kopalnych – ropy naftowej, gazu ziemnego i węgla– będą się wyrównywać, aby w roku 2035 osiągnąć poziom ok. 26-27% każdy. Udziały paliw niekopalnych – energii atomowej, wodnej i energii ze źródeł odnawialnych – ustalą się na poziomie ok. 5-7% każdy. Przewiduje się, że do 2035 r. ropa naftowa będzie notować najwolniejsze tempo wzrostu wśród głównych paliw, aśredni wzrost popytu wyniesie zaledwie 0,8% rocznie. Nawet taki niewielki wzrost sprawi jednak, że dzienne zapotrzebowanie na ropę i inne paliwa płynne w 2035 r. będzie o prawie 19 milionów baryłek wyższe niż w 2012 r. Całkowity wzrost popytu netto zostanie wygenerowany przez kraje spoza Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD)Przewiduje się, że wśród paliw kopalnych najszybsze tempo wzrostu będzie notować gaz ziemny, a popyt na błękitne paliwo będzie wzrastać o 1,9% rocznie. Kraje spoza OECD będą odpowiadać za 78% wzrostu popytu. . Za prawie cały wzrost zapotrzebowania netto odpowiadać będą Chiny, Indie i Bliski Wschód.

Przewiduje się, że wśród paliw kopalnych najszybsze tempo wzrostu będzie notować gaz ziemny, a popyt na błękitne paliwo będzie wzrastać o 1,9% rocznie. Kraje spoza OECD będą odpowiadać za 78% wzrostu popytu. Węgiel będzie drugim po ropie naftowej paliwem, na które zapotrzebowanie będzie rosło najwolniej, średnio o 1,1% rocznie do 2035 r. W tym okresie krzywa wzrostu zużycia ulegnie spłaszczeniu, gdyż po roku 2020 przyrost będzie wynosić zaledwie 0,6% rocznie. Za praktycznie całą wartość wzrostu popytu netto (87%) do 2035 r. będą odpowiadać Chiny i Indie, których łączny udział w światowej konsumpcji węgla wzrośnie z 58% w 2012 r. do 64% w 2035 r.

Produkcja energii jądrowej będzie rosnąć w tempie ok. 1,9% rocznie do 2035 r. Za 96% wzrostu światowej produkcji energii jądrowej będą odpowiadać Chiny, Indie i Rosja. Produkcja w USA i Europie spadnie ze względu na przewidywane zamknięcia elektrowni. Przewiduje się, że do 2035 r. wzrost zapotrzebowania na energię wodną wyhamuje do 1,8% rocznie, a za niemal połowę wzrostu odpowiadać będą Chiny, Indie i Brazylia.

Energia ze źródeł odnawialnych będzie nadal notować najszybsze tempo wzrostu wśród wszystkich źródeł energii, zwiększając swój udział w rynku o średnio 6,4% rocznie do 2035 r., choć obecnie jej udział jest niewielki. Do 2035 r. udział źródeł odnawialnych w produkcji energii elektrycznej na świecie wzrośnie z 5% do 14%. Choć kraje OECD notowały największe wzrosty jeśli chodzi o energię ze źródeł odnawialnych, to kraje spoza OECD nadrabiają zaległości i do roku 2035 zwiększą swój udział w rynku do 45%. Przewiduje się, że do 2025 r. energia ze źródeł odnawialnych łącznie z biopaliwami będzie miała wyższy udział w całkowitej energii pierwotnej niż energia jądrowa.

Choć tempo wzrostu emisji wyhamowuje, to jednak przewiduje się, że emisja dwutlenku węgla wzrośnie o29% w latach 2012-2035. Całkowity wzrost wygenerują kraje spoza OECD, a emisja w krajach OECD spadnie o 9%. Do 2035 r. 72% emisji CO2 będzie pochodzić z krajów spoza OECD.

Jeżeli chodzi o bezpieczeństwo, publikacja BP przedstawia zróżnicowane, aczkolwiek zasadniczo pozytywne poglądy. W gronie importerów energii Stany Zjednoczone są na dobrej drodze do uzyskania samowystarczalności, podczas gdy zależność Europy, Chin i Indii od importu pogłębi się. Przewiduje się, że Azja wysunie się na pierwsze miejsce wśród regionów importujących energię. Dudley zauważył jednak, że „to niekoniecznie powód do niepokoju. Jeżeli pozwolimy działać siłom rynkowym, pojawią się nowe kierunki dostaw do regionów o wysokiej konsumpcji energii.”