Pierwsze, sterowane elektromagnetycznie kierunkowskazy zostały wprowadzone na rynek pod koniec lat dwudziestych XX wieku. Szybko stały się najpopularniejszym rozwiązaniem umożliwiającym kierowcom sygnalizację zmiany kierunku jazdy, którą nakazywały ówczesne przepisy.
W latach dwudziestych XX wieku w Europie znacznie nasilił się ruch w miastach. W poszczególnych państwach wydano szereg przepisów mających zapobiegać chaosowi na drogach. W Niemczech pojawił się wtedy wymóg sygnalizowania przez kierowcę zamiaru zmiany kierunku jazdy oraz czynności hamowania, aby jadące z tyłu samochody mogły odpowiednio wcześniej zareagować. W Polsce pierwsze działania w celu ustanowienia przepisów drogowych pojawiły się w 1921 roku, kiedy wydano zbiór ogólnych przepisów o ruchu pojazdów mechanicznych na drogach publicznych. Wprowadzono wówczas pięć ostrzegawczych znaków drogowych: skrzyżowanie dróg, zakręt, zapora, tor kolejowy i przekop. Próbą bardziej szczegółowego uporządkowania przepisów było rozporządzenie ministra robót publicznych i ministra spraw wewnętrznych z 1928 roku, które mówiło o tym, kiedy można wyprzedzać lub jaka była dozwolona maksymalna prędkość pojazdu.
Bardzo pomocne w przestrzeganiu przepisów ruchu drogowego i co ważniejsze pozwalające uniknąć wielu kolizji okazały się kierunkowskazy, które firma Bosch wprowadziła na rynek w październiku 1928 roku. Po naciśnięciu odpowiedniego przycisku elektromagnes wysuwał z obudowy ok. 20-centymetrowe ramię kierunkowskazu, sygnalizujące chęć zmiany kierunku jazdy. W późniejszym okresie ramię kierunkowskazu zostało wyposażone w podświetlenie, co zapewniało mu jeszcze lepszą widoczność. Kierunkowskazy elektromagnetyczne w postaci strzałek widoczne były na drogach jeszcze w latach pięćdziesiątych, po czym zostały zastąpione przez znane do dziś migacze.
Technika stosowana we współczesnych pojazdach jest o wiele bardziej zaawansowana: migacze są uruchamiane przez centralny sterownik sieci pokładowej, który odbiera sygnał od mikrołącznika na dźwigni kierunkowskazu. Charakterystyczny sygnał akustyczny kierunkowskazu pochodzi z przekaźnika sygnału lub z oddzielnego głośnika zintegrowanego w przyrządzie zespolonym.