Do ładowania samochodów elektrycznych na całym świecie używane są różne typy złączy, w zależności od producenta, regionu i sposobu ładowania. Nie ma jednak standardowej wersji, co jest sporą bolączką zarówno dla użytkowników, jak i sprzedawców. W tym artykule omawiamy najbardziej znane złącza według ich zastosowania i właściwości technicznych.

Złącza do wolnego ładowania aut elektrycznych

Typ 1

Złącze to jest przeznaczone do ładowania wolnego / średnio-szybkiego prądem zmiennym. Znane jest również jako SAE-J1772-2009 lub Yazaki. W Europie umożliwia ładowanie przy napięciu 230V i maksymalnym prądzie 32A.

Przykładami samochodów wyposażonych w takie złącze są Nissan LEAF, Peugeot iOn, Citroen C-Zero, Mitsubishi i-MiEV, Kia Soul EV, Opel Ampera oraz Toyota Prius PHEV (I generacji).

Złącze to umożliwia wyłącznie ładowanie prądem zmiennym w Europie przy napięciu 230 V i maksymalnym prądzie 32 A. Spotykane jest zazwyczaj w samochodach japońskich producentów i modelach przeznaczonych głównie na rynek amerykański.

Złącze jest zabezpieczone tylko zatrzaskiem na gnieździe, a nie na samochodzie. Zabezpieczenie kabla przed kradzieżą zwykle musi być osobnym rozwiązaniem (np. mini kłódka na przycisku zwalniającym złącze), ale niektóre samochody (np. Nissan LEAF po 2013 roku) blokują kabel automatycznie.

Typ 2

Typ złącza opracowany przez niemiecką firmę Mennekes na rynek europejski, który również pozwala na ładowanie tylko prądem zmiennym, ale z tą istotną różnicą, że samochód może mieć dostęp nawet do trzech faz.

Należy jednak zaznaczyć, że większość samochodów ze złączami typu 2, choć nie wszystkie, pozwala na ładowanie trójfazowe. Model ten można spotkać głównie w samochodach europejskich producentów (Audi, BMW, Renault, Volkswagen, Volvo).

Istnieje również wersja złącza z gniazdem EVSE, które stało się standardem stosowanym na stanowiskach ładowania w całej Europie. Wszystkie samochody mogą być ładowane z tego gniazda za pomocą odpowiedniego kabla typu 2 – 1 lub typu 2-2.

Złącze umożliwia ładowanie do 3×63 A (43 kW). Złącze 2 posiada zatrzask zarówno od strony samochodu, jak i kolumny ładującej (EVSE), więc kabla nie można odłączyć podczas ładowania. Można to zrobić wyłącznie po zakończeniu / przerwaniu procesu.

Kable do szybkiego ładowania samochodów elektrycznych

CCS (Kombinowany system ładowania)

Złącza typu 1 i typu 2 z czasem okazały się coraz mniej wystarczające pod względem przesyłu energii, dlatego zostały zmodyfikowane w modele CCS 1 i CCS 2, które oprócz ładowania prądem zmiennym umożliwiają ładowanie prądem stałym o dużej mocy poprzez dwa nowe styki w jednym gnieździe.

W odróżnieniu od CHAdeMO, CCS umożliwia odbiór zarówno prądu stałego, jak i zmiennego za pośrednictwem pojedynczego gniazda w samochodzie.

W obu Amerykach wdrożono standard CCS 1, w Europie oraz Australii i Nowej Zelandii – CCS 2. Obecnie typowa moc systemu CCS wynosi 50 kW, ale teoretyczna górna granica to 350 kW. Pierwsze ultra-duże punkty ładowania o mocy 150-350 kW zostały już otwarte w Europie Zachodniej.

Przykładami samochodów ze złączem CCS 2 są BMW i3, Hyundai Ioniq Electric oraz Volkswagen e-Up.

CHAdeMO

Obecnie złącze (i platforma komunikacyjna), opracowane przez japońskich producentów mogą zazwyczaj zapewnić ładowanie o mocy do 50 kW ładowania. W przyszłości może ono osiągnąć nawet 400 kW.

Ważne jest jednak to, że złącze CHAdeMO może być obsługiwane tylko prądem stałym, nie można go wykorzystać do ładowania prądem zmiennym, więc samochody z tym systemem mogą być ładowane prądem zmiennym wyłącznie za pośrednictwem osobnego złącza typu 1 lub 2.

Nie ma więc wątpliwości, że ta wersja wymaga stosunkowo dużej liczby kompromisów. Przykładami są Peugeot iOn, Citroen C-Zero, Mitsubishi Outlander PHEV i Citroen Berlingo Electric.

Super-szybkie ładowarki firmy Tesla

Wyjątkiem w świecie samochodów elektrycznych jest Tesla, co znajduje odzwierciedlenie również w wysokowydajnej sieci do ładowania dla samochodów z segmentu premium.

System będzie liczył od 4 do 50 stacji super-szybkiego ładowanie w Europie Zachodniej, oddalonych od siebie o 80 do 200 km, o mocy 120 kW do ładowania akumulatorów Tesli o pojemności 60-100 kWh.

Ładowarki te mogą zasilić samochód na 250-300 km podczas 20-30 minutowego ładowania. Chociaż złącze super-szybkiego ładowania firmy Tesla w Europie jest takie samo jak złącze typu 2, nie jest z nim kompatybilne. Podczas gdy samochody innych producentów mogą odbierać prąd zmienny (AC) gniazdem typu 2, Tesle mogą również odbierać prąd stały (DC) na tym samym gnieździe.

W związku z tym problem jest również odwrotny: ponieważ złącza ładowania super-szybkiego zapewniają ładowanie prądem stałym, nie można ich użyć w połączeniu z konwerterem do ładowania samochodu innej marki. Pojazdy Tesli i stacje ich ładowania tworzą zamknięty system niedostępny dla obcych.

Samochody, które można ładować przy pomocy tej technologii to m.in. Tesla Model S, Tesla Model X i Tesla Model 3.

Standaryzacja

Chociaż producenci nie ustają w wysiłkach, aby zapewnić możliwość jednakowego ładowania wszystkich samochodów elektrycznych we wszystkich rejonach świata, nie udało się jak dotąd osiągnąć pełnej standardyzacji, choć są nadzieje, że sytuacja się zmieni.

źródło: en.wikipedia.org, strony producentów