Jakiś czas temu na naszym portalu opublikowaliśmy artykuł poświęcony tematyce praktyk i procedurom niezbędnym do przyjęcia ucznia do warsztatu. Tematyka ta wzbudziła wśród naszych Czytelników duże zainteresowanie, dlatego też postanowiliśmy odpowiedzieć na kilka pytań i wątpliwości, które pojawiły się po lekturze materiału. O wyjaśnienia poprosiliśmy panią Joannę Paćkowską, wojewódzkiego koordynatora ds. kształcenia zawodowego Kuratorium Oświaty w Łodzi.

Nasz pierwszy artykuł, który można przeczytać pod poniższym linkiem, w całości poświęcony był praktykom zawodowym, a nie zajęciom praktycznym o czym pisali niektórzy Czytelnicy w komentarzach. Praktyki zawodowe to jedna z dwóch form praktycznej nauki zawodu, obok zajęć praktycznych. Ta forma nauki, zgodnie z rozporządzeniem ws. praktycznej nauki zawodu, muszą być realizowane u pracodawcy lub w indywidualnym gospodarstwie rolnym. Zajęcia praktyczne mogą być realizowane tylko w szkole lub częściowo w szkole i częściowo u pracodawcy lub w całości u pracodawcy.

Warto w tym miejscu pokazać podział, na jaki rozgraniczona jest praktyczna nauka zawodu. Pierwszy ich rodzaj to zajęcia praktyczne – dotyczą one szkół branżowych I stopnia, techników, szkół policealnych i szkół branżowych II stopnia. Drugi rodzaj to praktyki zawodowe, którym poświęcony został wspominany wyżej artykuł, przeprowadzane są dla uczniów techników, szkół policealnych i branżowych szkół II stopnia. Mogą być one przeprowadzane u pracodawcy lub w indywidualnym gospodarstwie rolnym, w szkole częściowo w szkole i częściowo u pracodawcy, w całości u pracodawcy.

Szkoły branżowe I stopnia przyjmują uczniów posiadających świadectwo ukończenia szkoły podstawowej, a nauka w placówce trwa 3 lata i obejmuje kształcenie ogólne oraz zawodowe. Po ukończeniu szkoły branżowej i zdaniu egzaminu ze swojej specjalności absolwent uzyskuje dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe i otrzymuje wykształcenie zasadnicze branżowe. Uzyskany dyplom uprawnia absolwentów do rozpoczęcia nauki w 2-letniej szkole branżowej II stopnia, gdzie będą mieli możliwość zdobycia dyplomu technika, uzyskania wykształcenia średniego branżowego i przystąpienia do matury.

W jednym z komentarzy Czytelników zasugerowano, że szkoły branżowe kierują się innymi wymaganiami i umowa o pracę podpisywana jest bezpośrednio z młodocianym pracownikiem, a osoba szkoląca musi mieć tytuł mistrza i kurs pedagogiczny. Zgodnie z odpowiedzią pani Joanny Paćkowskiej wiemy, że dotyczy to uczniów będących młodocianymi pracownikami zatrudnionymi u pracodawcy na podstawie umowy o pracę. Uczniowie ci są uczniami branżowej szkoły I stopnia, ale nie wszyscy uczniowie branżowej szkoły I st. musza być młodocianymi pracownika, mogą oni również w całości realizować zajęcia praktyczne w pracowniach szkolnych. Szkolenie zawodowe w cechach rzemieślniczych postaramy się przybliżyć w naszych kolejnych artykułach.

Aby rozwiać wszystkie wątpliwości i ułatwić właścicielom warsztatów przyjmowanie uczniów na praktyki przygotujemy także materiał poświęcony zajęciom praktycznym u pracodawcy, których wymogi są inne niż w przypadku praktyk zawodowych.