Ford Focus trzeciej generacji, podobnie jak poprzednicy, słynie ze swojego świetnie zestrojonego zawieszenia, dzięki czemu ma rzeszę swoich wiernych fanów. Atrakcyjny wygląd, zwłaszcza wersji po liftingu, może przyciągnąć nowych użytkowników chcących sprawdzić możliwości tego popularnego kompaktu. 

Ford Focus III (mk3)  – dostępne silniki i wersje nadwoziowe

Ford Focus trzeciej generacji produkowany był od 2011 do 2018 roku. Popularny amerykański kompakt można spotkać w trzech wersjach nadwoziowych – sedan, hatchback (w tej wersji występuje również sportowe RS) oraz kombi. W 2014 roku auto przeszło gruntowny facelifting, w którym zmieniono najbardziej przód pojazdu oraz jego wnętrze. Zmieniła się również gama silnikowa, która przed liftingiem była zatrważająco szeroka (do wyboru aż 17 jednostek napędowych – 11 benzynowych i 6 diesla). Po liftingu gama dostępnych jednostek napędowych zmniejszyła się, lecz nadal pozostawiono klientom bardzo duży wybór (14 silników – 8 benzynowych, 6 diesla).

Gama silników benzynowych przed liftingiem rozpoczynała się od kontrowersyjnego silnika 1.0 EcoBoost o mocy 100 lub 125 KM. Następny w gamie był silnik 1.6 Duratec (w wariantach od 85 do 125 KM) oraz 1.6 EcoBoost o mocy 150 lub 182 KM. Gamę dostępnych jednostek napędowych zamykają silniki 2.0 EcoBoost o mocy 250 KM oraz wolnossące 2.0 Ti-VCT o mocy 162 KM. Gamę jednostek wysokoprężnych otwiera 1.6 TDCi o mocy 105 KM, następnie mamy silniki wykonane w technologii Duratorq – 1.6 (w wariancie 95 i 115 KM) oraz 2.0 (dostępne z mocą 115, 140 lub 163 KM).

Po liftingu wachlarz dostępnych silników nieco się skurczył. Menu otwiera poprawiony motor 1.0 Ecoboost w trzech wersjach mocy – 100, 125 i 140 KM. Następnie mamy silnik 1.5 Ecoboost o mocy 150 lub 182 KM. Po lifcie wprowadzono również sportową odmianę RS z silnikiem 2.3 EcoBoost o mocy 350 KM. Gamę benzyniaków zamyka wolnossące 1.6 Ti-VCT ze zmiennymi fazami rozrządu, silnik dostępny w wariantach – 85, 105 i 125 KM. Co ciekawe, była oferowana wersja z fabryczną instalacją LPG. Silnik jest stosunkowo prosty i mało awaryjny. Najczęściej jego problemy są związane z regulacją wtrysków lub zapychającymi się sondami lambda. Paleta silników wysokoprężnych po lifcie składa się z jednostki 1.5 TDCi w wariancie – 95, 105 i 120 KM. Następnie mamy 1.6 TDCi o mocy 95 lub 115 KM oraz 2.0 TDCi o mocy 150 lub 185 KM (w odmianie ST).

Ford Focus trzeciej generacji najczęściej łączony był z przekładniami manualnymi o 5-ciu lub 6-ciu przełożeniach. Dostępne są również automatyczne skrzynie biegów w postaci dwusprzęgłowej przekładni PowerShift oraz klasycznego, hydrokinetycznego automatu.

Najczęstsze usterki Forda Focusa III

Ford Focus pomimo mocnego wejścia w erę downsizingu nie ma mocno awaryjnych jednostek napędowych. Niemniej zdecydowanie najgorszym silnikiem z dostępnych jest 1.0 EcoBoost. Jednostki te mają problemy z awariami układu chłodzenia, np. nieszczelnością pompy wody, które w konsekwencji mogą prowadzić do pęknięcia głowicy cylindrów. Dotyczy to zwłaszcza silników przed liftingiem. Problem z układem chłodzenia mają również większe 1.6 EcoBoost. W tych jednostkach napędowych również może dojść do przegrzania silnika, co prowadzi do pękania tulei cylindrów, głowicy lub całego słupka. Warto sprawdzić czy samochód nie był wówczas na akcji serwisowej (były takie wielokrotnie).

Na serwisach aukcyjnych dość łatwo znaleźć egzemplarze z zatartymi silnikami 1.0. Na to wpływ miał również pasek rozrządu, który pracuje w oleju. Tyle tylko, że producent stwierdził, że interwał wymiany rozrządu powinien być co 240 tys. kilometrów lub co 10 lat. To bzdura już z samego założenia. Niemniej klienci flotowi, którzy nie interesują się serwisowaniem pojazdów ponadprogramowo, mogli się złapać w tę pułapkę. A także w tą mówiącą o interwale olejowym co 20 tys. kilometrów. Efektem są właśnie po flotowe, zajechane Focusy na portalach aukcyjnych.

Wszystkie wersje Focusa mają elektryczną roletę chłodnicy, która ma na celu skrócenie czasu nagrzewania zimnego silnika. Niestety jest ona dość niefortunnie umiejscowiona, przez co można ją łatwo uszkodzić. Zdarzają się również awarie elektrycznej maglownicy. Silniki diesla oprócz klasycznych problemów tych jednostek napędowych (np. z układem oczyszczania spalin) nie mają ponadprogramowych problemów. Z elektroniką Fordy mają problemy np. w obszarze multimediów w postaci awarii radioodtwarzaczy. Zdarza się również, że wskaźniki potrafią się same wyłączyć, a nawet sam silnik potrafi zgasnąć.

Ford Focus III (mk3) – co sprawdzić przed zakupem i na co zwrócić szczególną uwagę?

Szczególną uwagę należy zwrócić na poflotowe egzemplarze z litrowymi silnikami EcoBoost. Często są one mocno zmęczone i jeśli te silniki mają przebieg powyżej 200 tys. kilometrów, to istnieje duża szansa, że będą z nim kłopoty. Dokładnie sprawdzić trzeba również 1.6 EcoBoost, który również ma problemy z przegrzewaniem. Natomiast jeśli był on na akcji serwisowej, to już nie powinien mieć z tym problemów.

Należy sprawdzać we wszystkich egzemplarzach stan rozrządu, a szczególnie w tych modelach, które mają go w kąpieli olejowej. Powinno się go wymieniać co około 100-120 tys. kilometrów i należy tego pilnować, by nie doprowadzić do zatkania smoka olejowego i innych, bardziej przykrych konsekwencji. Dodatkowo warto sprawdzić jakie były interwały wymiany oleju, ponieważ deklarowane przez producenta 20 tys. kilometrów to zdecydowanie za długo dla silników turbodoładowanych.

Mieliście do czynienia z Fordem Focusem III? Podzielcie się swoimi doświadczeniami z serwisowaniem tego modelu.