Pełna koncentracja przy montażu sprzęgieł samonastawnych (SAC)

23 sierpnia 2006, 0:00

Sprzęgła samonastawne montowane są w coraz większej ilości modeli, nawet w pojazdach z silnikami o małych mocach. Jednak ich montaż wymaga dużej staranności.
LuK jako pierwszy na świecie przed 11 laty wprowadził do seryjnej produkcji sprzęgło samonastawne (SAC – Self Adjusting Clutch). Obecnie ten typ sprzęgła montowany jest w prawie połowie nowych modeli, ale w wielu warsztatach jeszcze rzadko pojawiają się samochody wyposażone w takie sprzęgło. Dlatego wielu mechaników patrzy nieco ze zdziwieniem na ten produkt.
Sprzęgło samonastawne różni się od standardowego sprzęgła optycznie dwiema lub trzema dodatkowymi sprężynkami spiralnymi. Do czego one właściwie służą?
]1[
Sprytne rozwiązanie
Zainstalowana w sprzęgle samonastawnym tzw. Sprężyna czujnikowa, zapewnia stałą siłę nacisku na pedał sprzęgła przez cały okres jego eksploatacji, bez względu na stan zużycia okładzin tarczy, przez co wydłuża znacząco ich żywotność.
W porównaniu ze standardowym sprzęgłem, sprężyna talerzowa nie jest na stałe podparta na pierścieniu przynitowanym do obudowy docisku, lecz opiera się na ruchomej sprężynie czujnikowej. Wraz ze stopniem zużycia okładzin tarczy, wzrasta siła nacisku na pedał sprzęgła. Po pewnym czasie siła ta przekroczy wartość siły przeciwstawnej pochodzącej od sprężyny czujnikowej tak, że ruchome podparcie sprężyny talerzowej zaczyna przesuwać się w kierunku do koła zamachowego, aż do chwili zrównania się siły nacisku na pedał sprzęgła z siłą sprężyny czujnikowej. W wyniku tego powstaje mały luz na styku sprężyn talerzowej i czujnikowej.
Z drugiej strony sprężyny talerzowej zamocowany jest tzw. pierścień regulacyjny, który na całym obwodzie posiada 12 małych klinów skierowanych do obudowy docisku, ustawionych pod tym samym kątem co wytłoczenia w tejże obudowie. Pierścień ten jest naprężony przy pomocy wspomnianych wcześniej trzech spiralnych sprężynek, które obracając go dzięki działaniu mechanizmu klinowego likwidują powstały niewielki luz. W związku z wieloma współpracującymi ze sobą elementami składowymi sprzęgła samonastawnego, wymagane jest przy jego montażu specjalne narzędzie. Wynika to z faktu, że sprzęgło SAC nie może być osobno wciskane bez udziału tarczy i koła zamachowego, z uwagi na niebezpieczeństwo przesunięcia się pierścienia regulacyjnego. Tego właśnie pozwala uniknąć zastosowanie specjalnego narzędzia, które można zakupić u Partnera handlowego LuK, bez możliwości wypożyczenia.

Nie ryzykuj
Montaż sprzęgła SAC bez specjalnego narzędzia może prowadzić do uszkodzenia docisku. Objawem jest nieprawidłowa praca sprzęgła – brak wysprzęglania oraz szarpanie podczas jazdy. W efekcie niezadowolony klient wraca do warsztatu.
Przyczyny usterki na pierwszy rzut oka nie widać – trzeba odesłać docisk do producenta i to na koszt warsztatu.
Zastosowanie specjalnego sprzęgła umożliwia łatwy montaż w ośmiu etapach:
1. wycentrować tarczę używając specjalnego trzpienia centrującego,
2. nałożyć docisk na koło zamachowe kontrolując trzpień centrujący, nie dokręcać,
3. wkręcić trzy kołki mocujące w odstępach co 120°,
4. nałożyć na kołki przyrząd i dokręcić go karbowanymi nakrętkami,
5. wkręcić centralną śrubę motylkową ściskając sprężynę talerzową do momentu pełnego oparcia się docisku na kole zamachowym,
6. wkręcić w pozostałe 3 otwory i dociągnąć śruby mocujące docisk do koła,
7. poluzować i wyjąć centralną śrubę motylkową, trzpień centrujący, trzy kołki mocujące a w ich miejsce dokręcić pozostałe śruby,
8. dociągnąć wszystkie śruby mocujące właściwym momentem dokręcającym.

Montaż SAC:

]2[

Demontaż SAC: Wymontowanie sprzęgła SAC należy wykonać w odwrotnej kolejności do czynności montażowych.

 

Źródło: LuK-Aftermarket Service

Opublikowane przez: Redakcja

Komentarze

Komentarz musi być dłuższy niż 5 znaków!

Proszę zaakceptuj regulamin!

Brak komentarzy!